Ιστορία ρυζιού Το Oryza Sativa, (το επιστημονικό του όνομα), εμφανίστηκε περίπου πριν από 7 ή 8 χιλιάδες χρόνια πριν στις περιοχές της Άπω Ανατολής (Ινδονησία-Ιάβα). Ένα άλλο μέλος του γένους, η Oryza glaberrima, από τη Δυτική Αφρική, αποτελεί το μόνο είδος ρυζιού που καλλιεργείται. Απολιθώματα που βρέθηκαν στην κοιλάδα Yang Tze επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ορυζώνων εκεί 3 ή 4 χιλιάδες χρόνια πριν. Έγκυρα και αξιόπιστα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ρύζι κυκλοφόρησε στο εμπόριο μέσω της "Πύλης Πιπεριών" της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου πριν από την αραβική επέκταση στη Μεσόγειο περίπου το 640 μ.Χ..
Η Ευρώπη «ανακάλυψε» την ύπαρξη του ρυζιού από τους ιστορικούς που συνόδευαν τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην Ινδία. Οι Έλληνες συγγραφείς ιατρικών κειμένων, που η επιρροή τους ήταν μεγάλη στην Αυτοκρατορική Ρώμη, καθώς και στον αραβικό κόσμο και τη Μεσαιωνική Δύση, συνιστούσαν το ρύζι ως φάρμακο με καταπραϋντικές και στυπτικές ιδιότητες για το γαστρεντερικό σύστημα. Σήμερα, ο χυλός από το ρυζάλευρο με αλάτι είναι το πιο απλό γιατρικό για τα ταλαιπωρημένα παιδιά του Τρίτου Κόσμου. Η καθημερινή δίαιτα μερικών ανθρώπων περιλαμβάνει αναποφλοίωτο ρύζι. Το Oryza Sativa όχι μόνο έλυσε τις καθημερινές ανάγκες, αλλά υποκίνησε και τις κυβερνήσεις και τους ανθρώπους για να υιοθετήσουν μια πιο ορθολογική και κερδοφόρα γεωργία.
Το ρύζι αποτελεί τον άξονα της καλλιέργειας πολλών χωρών. Υπάρχουν γιορτές που αφιερώνονται στο ρύζι και πολλοί αρχαίοι Ασιάτες αυτοκράτορες και βασιλιάδες θεωρούσαν τη συγκομιδή θεϊκή. Ακόμα και σήμερα, οι Ιάπωνες αναφέρονται στο ρύζι ως η 'μητέρα' τους και θεωρούν τους ρυζοκαλλιεργητές ως φύλακες του πολιτισμού και της υπαίθρου τους. Πιο βασικό ακόμα είναι ότι το ρύζι αποτελεί βασική τροφή για περισσότερο από τον μισό κόσμο. Μόνο στην Ασία, περισσότερο από δυο δισεκατομμύρια άνθρωποι παίρνουν το 60% των θερμίδων τους από το ρύζι. Είναι η πιο ταχέως αναπτυσσόμενη πηγή τροφής στην Αφρική και κρίσιμη για την εξασφάλιση τροφής. Ποικιλίες Ρυζιού
Αν και το ρύζι Oryza sativa είναι ένα, οι ποικιλίες του φθάνουν τις 120.000 (!) πράγμα το οποίο εξηγείται με την ιστορικά πολύ πρώιμη έναρξη της καλλιέργειάς του παγκοσμίως. Οι ποικιλίες που καλύπτονται από την πρόσφατη χαρτογράφηση του γονιδιώματος του ρυζιού είναι οι japonica και indica. Το ρύζι είναι πλούσιο σε σύνθετους υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, βιταμίνες και άλλα ανόργανα στοιχεία. Είναι εύπεπτο, δεν προκαλεί αλλεργία. Σε αντίθεση με το σιτάρι, δεν περιέχει γλουτένιο που είναι αιτία της ασθένειας κοιλιοκάκης. Το ρύζι δεν περιέχει χοληστερόλη και άλλα λίπη ούτε και νάτριο. Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, κάλιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, σίδηρο, βιταμίνες Β και βιταμίνη Ε. Japonica: ποικιλία φυτών χαμηλού ύψους η οποία φύεται σε σχετικώς κρύες υποτροπικές περιοχές όπως η Ιαπωνία, η Ισπανία και οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης Indica: ποικιλία υψηλά φυτών η οποία φύεται εκτενώς σε όλη την τροπική και υποτροπική ζώνη. Γνωστότερες ποικιλίες ρυζιού στην Ελλάδα Λευκό : Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα γνωστά μας καρολίνα, νυχάκι, γλασσέ. Προέρχεται από το άλεσμα και το γυάλισμα του καστανού, χάνοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος των θρεπτικών του συστατικών. Υφίσταται τη μεγαλύτερη επεξεργασία από όλους τους τύπους ρυζιού. Το χρησιμοποιούμε συνήθως στα γεμιστά και στο πιλάφι. Parboiled : γνωστό και ως bonnet .Το ρύζι με το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα, που οφείλεται στην ειδική επεξεργασία του καρπού με ατμό, με αποτέλεσμα συστατικά του φλοιού να περνούν και στον κόκκο. Παραμένει σπυρωτό κατά το μαγείρεμα και ο χρόνος παρασκευής του είναι σχεδόν ίδιος με του άσπρου. Καστανό : Είναι αυτό που έχει υποστεί τη μικρότερη επεξεργασία. Για την παραγωγή του αφαιρείται μέρος ή το σύνολο του εξωτερικού σκληρού φλοιού. Με τον τρόπο αυτό διατηρεί τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά του. Μαύρο : Το Μαύρο ρύζι είναι ένα θρεπτικό, εύγευστο τρόφιμο, μέρος μιας υγιεινής διατροφής. Χωρίς χοληστερόλη, πολύ χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμο και είναι μια ωφέλιμη πηγή σύνθετων υδατανθράκων, και μια εξαιρετική πηγή ενέργειας. Το Μαύρο ρύζι είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης, και περιέχει λυσίνη, κάλιο, φώσφορο, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και νιασίνη. Είναι επίσης μια καλή πηγή ινών και βιταμίνης B6, και δεν περιέχει νάτριο.
